" സ്നേഹം ഒരു വാക്കല്ല... പ്രവര്‍ത്തിയാണ്... "
ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ ഈ നിമിഷത്തില്‍ ഈ സത്യം ഉള്‍കൊള്ളുന്നു... " സ്നേഹം ഒരു വാക്കല്ല... പ്രവര്‍ത്തിയാണ്... "
കൊടുക്കുവാന്‍ കഴിയാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ മാധുര്യം പറഞ്ഞു ആരെയും നമുക്ക് നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ പിടിച്ചു നിറുത്താനോ...തളച്ചിടാനോ.. സാധിക്കത്തില്ല... ഒരു പക്ഷെ നമ്മുടെ വിശ്വസമാകം അവര്‍ എവിടെയും നമ്മെ വിട്ടു പോകില്ലന്നു... അത് കൊണ്ട് നമ്മള്‍ അവരെ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നാല്‍ അവര്‍ പുതിയ വഴികള്‍ തേടും... നമ്മുടെ പുറകെ നമ്മുടെ സ്നേഹം തേടി വരുന്നവരെ നമ്മള്‍ കാണാതെ പോയാല്‍ അവര്‍ക്ക് കിട്ടുന്ന സ്നേഹം അനുഭവിച്ചു ജീവിക്കാന്‍ അവര്‍ ശീലമാകും... സ്നേഹം കിട്ടുന്നിടത് കൊടുക്കാന്‍ അവര്‍ ശീലമാക്കും.. പിന്നെ നമ്മള്‍ എത്രെ ഒക്കെ ശ്രമിച്ചാലും നമ്മെ തേടി വന്ന ആ സ്നേഹം തിരികെ ലഭിക്കത്തില്ല...
കൊടുക്കുവാന്‍ കഴിയാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ മാധുര്യം പറഞ്ഞു ആരെയും നമുക്ക് നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ പിടിച്ചു നിറുത്താനോ...തളച്ചിടാനോ.. സാധിക്കത്തില്ല... ഒരു പക്ഷെ നമ്മുടെ വിശ്വസമാകം അവര്‍ എവിടെയും നമ്മെ വിട്ടു പോകില്ലന്നു... അത് കൊണ്ട് നമ്മള്‍ അവരെ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നാല്‍ അവര്‍ പുതിയ വഴികള്‍ തേടും... നമ്മുടെ പുറകെ നമ്മുടെ സ്നേഹം തേടി വരുന്നവരെ നമ്മള്‍ കാണാതെ പോയാല്‍ അവര്‍ക്ക് കിട്ടുന്ന സ്നേഹം അനുഭവിച്ചു ജീവിക്കാന്‍ അവര്‍ ശീലമാകും... സ്നേഹം കിട്ടുന്നിടത് കൊടുക്കാന്‍ അവര്‍ ശീലമാക്കും.. പിന്നെ നമ്മള്‍ എത്രെ ഒക്കെ ശ്രമിച്ചാലും നമ്മെ തേടി വന്ന ആ സ്നേഹം തിരികെ ലഭിക്കത്തില്ല...
ഒരു നിമിഷം മതി നമുക്ക് കിട്ടിയിരുന്നത് കിട്ടാതാവാന്‍... ഒരു പ്രവര്‍ത്തി മതി എല്ലാം എന്നെന്നേക്കുമായി ഇല്ലാതാവാന്‍... നഷ്ടപ്പെടുംപോളെ കിട്ടിയിരുന്നതിന്റെ വില നമുക്ക് മനസിലാകൂ... അത് വരെ നമ്മള്‍ ആ സ്നേഹം എവിടെയും പോകത്തില്ലെന്ന മനസിലെ ഉറപ്പിനാല്‍ അസ്വദിച്ചിരിക്കും... പക്ഷെ നമ്മെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ തിരിച്ചും നമ്മുടെ സ്നേഹം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട് അത് തിരിച്ചു കൊടുക്കണം.. അത് കടമയാണ്... കഴിഞ്ഞില്ലേല്‍ നമുക്ക് ഒരു പക്ഷെ താല്‍ക്കാലികമായോ അല്ലേല്‍ സ്ഥിരമായോ ആ സ്നേഹം നഷ്ടമാകും പിന്നെ ദുഖിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല... സമയം പുറകോട്ടു പോകില്ല... സ്നേഹവും...
ഇനിയെത്ര കൂടുതല്‍ കൊടുക്കാമെന്നു ഉറപ്പു നല്‍കിയാലും ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിടാത്ത ഒന്നാണ് നഷ്ടപ്പെട്ട് പോയ സ്നേഹം... വിശ്വാസം ഒരിക്കല്‍ നശിച്ചാല്‍ പിന്നെ എത്ര തെളിയിച്ചാലും തെളിയാത്ത വിളക്കാണ്... അത് തിരിച്ചു വരില്ല... വിശ്വാസം പഴയതുപോലെ ആകാന്‍ മനസ്സനുവദിക്കില്ല...
ഇനിയെത്ര കൂടുതല്‍ കൊടുക്കാമെന്നു ഉറപ്പു നല്‍കിയാലും ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിടാത്ത ഒന്നാണ് നഷ്ടപ്പെട്ട് പോയ സ്നേഹം... വിശ്വാസം ഒരിക്കല്‍ നശിച്ചാല്‍ പിന്നെ എത്ര തെളിയിച്ചാലും തെളിയാത്ത വിളക്കാണ്... അത് തിരിച്ചു വരില്ല... വിശ്വാസം പഴയതുപോലെ ആകാന്‍ മനസ്സനുവദിക്കില്ല...
കിട്ടിയിരുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ തണലില്‍...മാധുര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ ജീവിച്ചിട്ടുണ്ട്... എന്റെ പ്രവര്‍ത്തികള്‍ കൊണ്ട് അതേ സ്നേഹം കിട്ടാത്തതിന്റെ നൊമ്പരത്തില്‍ ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്നുമുണ്ട്... കിട്ടിയിരുന്നു സ്നേഹത്തില്‍ ജീവിക്കുക എന്നത് ഭാഗ്യമാണ്... അതില്ലാതെ ജീവിക്കുന്നത് നിര്‍ഭാഗ്യമാണ്.. അതിലും നിര്‍ഭാഗ്യകാരമാണ് നമുക്ക് കിട്ടിരുന്നത് വേറെ ആളുകള്‍ അനുഭവിക്കുന്നത് കാണുന്നത്... അറിയുന്നത്... അത് നരകമാണ്... വേദനയുടെ... തേങ്ങലുകളുടെ... കണ്ണീരിന്റെ നനവുള്ള... നിമിഷങ്ങളുടെ... ഓര്‍മ്മയുടെ... പൊള്ളലുള്ള നരകം... അറിയാതെ തന്നെ നമ്മള്‍ നമ്മളെ ശപിക്കുന്ന അവസ്ഥ.... വിധിയുടെ വിധാനത്തില്‍ നരകിച്ചു ജീവിക്കാന്‍ ശപിക്കപ്പെട്ട അവസ്ഥ...
ഇതൊരു കുമ്പസാരമോ ഏറ്റുപറച്ചിലോ അല്ല... ഞാന്‍ മനസിലാക്കിയ സത്യം... ഞാന്‍ മനസ്സിലാകുന്ന സത്യം...
" സ്നേഹം ഒരു വാക്കല്ല... പ്രവര്‍ത്തിയാണ്... "
അര്‍ഹിക്കുന്നത്തേ.... ആഗ്രഹിക്കാവു.....
ReplyDeleteപ്രതീക്ഷ കൂടുതല്‍ പ്രയാസമുണ്ടാക്കാനെ കാരണമാകു.
ReplyDeleteസ്നേഹം വാക്കല്ല, വാക്കിനനുയോജ്യമായ പ്രവൃത്തിയും കൂടെയാണ്
ReplyDeleteകമെന്റ് ഇട്ട എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി... ഈ അഭിപ്രായങ്ങളോട് ഞാന്‍ പൂര്‍ണമായും യോജിക്കുന്നു...
ReplyDeletearun anik jevitathil pattiya njan anubavicha kariyangal anu ethok eppozanu sarikum manasilayathu
ReplyDelete